کمتر از دو ماه به پایان سال مانده است و همانند سالهای گذشته باید در این مقطع خرید و فروش کالاهای مصرفی مردم از جمله لوازم خانگی رونق زیادی داشته باشد اما متأسفانه کاهش سبد درآمدی مردم باعث شده است کمتر کسی بهسراغ خرید لوازم خانگی برود.
آن دسته از زوجهای جوان که مجبور به خرید هستند نیز با دوندگی بسیار سعی در خرید مایحتاج خود آن هم در قالب طرحهای مختلف دارند تا شاید بتوانند بخشی از نیاز خود را خریداری کنند، اما آن دسته از افرادی که توانایی خرید لوازم خانگی نو ندارند بیشتر ترجیح میدهند همان لوازم قدیمی را تعمیر و از آنها استفاده کنند.
در مجموع هم کسبه و هم تولیدکننده دل خوشی از بازار لوازم خانگی ندارد و همه منتظرند تا شاید رکود از بازار برود و رونق معاملات ایجاد شود اما متأسفانه هنوز خبری از رونق معاملات نیست. نکته قابل تأمل اینجاست درشرایطی که هم فروشنده و هم تولیدکننده میدانند بازار در رکود مطلق معاملاتی قرار دارد مجدداً بعد از چند ماه قیمت لوازم خانگی با افزایش روبهرو شده است.البته تولیدکنندگان لوازم خانگی قرار بود از اول بهمن ماه قیمت تولیدکننده را بهروی محصولات خود درج کنند تا از این طریق قیمتگذاری در این کالا منطقی شود و مانع سردرگمی مصرفکنندگان و گرانفروشیها شود اما مقاومت تولیدکنندگان در اجرای این مصوبه باعث شده است هنوز این موضوع اجرایی نشود و حتی پیشنهاد درج قیمت بهروی لوازم خانگی با تغییراتی نیز روبهرو گردد بهنحوی که تولیدکنندگان پیشنهاداتی را برای تغییر در اجرای طرح به سازمان حمایت اعلام کردهاند که براساس آن قیمتها در مراکز توزیعی در معرض دید مصرفکننده قرار میگیرد، البته هنوز این موضوع به تصویب نهایی سازمان حمایت نرسیده است ولی با توجه به رایزنیها و مکاتبات بهنظر میرسد درج قیمت بهروی کالاهای لوازم خانگی با تغییراتی همراه شود.
ناگفته نماند تولیدکنندگان در قالب نامههای مختلفی که به سازمان حمایت ارسال کرده بودند درخواست افزایش قیمتها را نیز با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه مطرح کرده بودند اما با توجه به اظهارات مسئولان سازمان حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان هنوز این موضوع به تصویب نرسیده است. نکته اینجاست با توجه به عدم اعلام رسمی سازمان حمایت در افزایش قیمت لوازم خانگی تولیدکنندگان گرانی بیسروصدای محصولات خود را اجرایی کردند.
مشاهدات از بازار نشان میدهد قیمت اکثر محصولات لوازم خانگی تا بیش از ۱۰ درصد افزایش داشته است، کسبه میگویند: تولیدکنندگان در پاسخ به چرایی افزایش قیمتها به ما اعلام کردهاند “مجوز را از سازمان حمایت دریافت کردهایم چراکه نمیتوانیم با افزایش قیمت مواد اولیه فعالیت خود را ادامه دهیم.”، اما از آن طرف سازمان حمایت بهصورت رسمی مطلبی مبنی بر افزایش قیمت لوازم خانگی را اعلام نکرده است.
مشاهدات بازار نشان میدهد آن دسته از کالاهایی که فروش چندانی ندارند افزایش قیمت ندارند اما آن تعداد از کالایی که با فروش خوبی روبهرو بودند و بهنوعی نیاز مردم به حساب میآیند با افزایش قیمت روبهرو شدهاند.
علاوه بر این قیمت کالاهای ایرانی به خارجی نزدیک شده است و مصرفکننده عمدتاً ترجیح میدهد کالای خارجی را که متأسفانه قاچاق است خریداری کند. مردم تصور میکنند با وجود قاچاق، این کالاها نسبت به محصول داخلی کیفیت بالاتری دارند درحالی که اینگونه نیست و تولیدکننده باید با تعیین قیمت مناسب رغبت مصرفکننده را نسبت به خرید محصول ایرانی به وجود بیاورد.
البته یکی از توجیهات قابل توجه تولیدکنندگان لوازم خانگی در افزایش قیمتها افزایش مواد اولیه است اما سؤال اینجاست؛ چرا زمانی که دلار ارزان میشود خبری از کاهش قیمتها نیست اما وقتی دلار روند صعودی پیدا میکند قیمت محصولات جهش قابلتوجهی دارد؟ هرچند میدانیم امروز تولیدکننده داخلی برای ادامه فعالیت خود نیازمند مواد اولیه با قیمت مناسب است اما عدم حمایت دولت از واحدهای تولیدی باعث شده است فشار افزایش قیمتها به مردم وارد شود این درحالی است که هر تولیدکنندهای در کشور برای ادامه فعالیت خود نیازمند حمایت است.
“در مجموع امروز بازار لوازم خانگی با وجود بازدیدهای مختلف معاون اول همچنان با بیثباتی روبهروست. قیمتها بهصورت سلیقهای افزایش پیدا کرده است و از آن طرف تولیدکننده نیز از عدم حمایتها صحبت میکند و مدام گله دارد: مواد اولیه با قیمتهای بالا در اختیار ما قرار میگیرد.
امروز مصرفکننده متضرر اصلی بازار لوازم خانگی است چرا که بهناچار باید کالاهای مورد نیاز خود را با قیمتی بسیار بالا خریداری کند“.
از آن طرف دولت نیز پاسخی در چرایی افزایش قیمتها مطرح نمیکند و مدام از افزایش اقدامات تعزیراتی برای مدیریت قیمتها صحبت میشود این درحالی است که مشکل اصلی جای دیگری است و باید آقایان برای ساماندهی صنعت لوازم خانگی سیاست مناسبی را بهکار گیرند.