بسیاری از جمهوری خواهان بر آنند که این حزب دیگر قدرت رقابت با دموکراتها را ندارد. این سیاستمداران معتقدند بدنه طرفدار جمهوری خواهان از بین رفته اند و به همین دلیل این حزب باید دچار یک انقلاب شود.
به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی پرونده به نقل از خبر فوری، دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا اعلام کرده که قصد دارد یک حزب جدید به نام “میهن پرست” درست کند. از قضا بخشی از بدنه جمهوری خواهان نیز علاقه دارند به این حزب بپیوندند. بسیاری بر آنند که اگر ترامپ حزب خود را به وجود بیاورد از حالا باید به جای دعوای جمهوری خواه و دموکرات منتظر رقابت دموکرات و میهن پرست در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باشیم.
بسیاری از جمهوری خواهان بر آنند که این حزب دیگر قدرت رقابت با دموکراتها را ندارد. این سیاستمداران معتقدند بدنه طرفدار جمهوری خواهان از بین رفته اند و به همین دلیل این حزب باید دچار یک انقلاب شود. از نظر این اشخاص، این انقلاب بدون شک توسط ترامپ در حال وقوع است.
بد نیست به همین مناسبت مروری بر احزاب اصلی ایالات متحده که از دلشان روسای جمهور این کشور پدید آمده اند داشته باشیم. مشخص است که احزاب بسیاری در آمریکا وجود دارند اما تنها ۵ حزب است که در طول تاریخ آمریکا، توانسته اند تبدیل به جریان اصلی شده و رئیس جمهور تحویل کاخ سفید دهند. این احزاب بدین قرار هستند: حزب فدرالیست، حزب ویگ، حزب دموکرات – جمهوری خواه، حزب دموکرات، حزب جمهوری خواه.
الف. حزب فدرالیست
این حزب اولین حزب ایالات متحده آمریکا بود. حزب فدرالیست (یا حزب فدرال) در واقع، یک حزب سیاسی آمریکا است که از ۱۷۹۲ تا سال ۱۸۱۶ فعال بود. فدرالیستها تا ۱۸۰۱ صاحب قدرت بودند.
حزب فدرالیست بهوسیله الکساندر همیلتون، در طول دوره اول ریاستجمهوری جورج واشینگتن به وجود آمده است. این حزب با حزب دموکرات-جمهوریخواه مخالف بود و رقیب این حزب به حساب می آمد.
تنها طرفداران دولت فدرال، در بین رئیسجمهوران ایالات متحده، جان آدامز (دومین رئیسجمهور آمریکا) بود. اگرچه جورج واشینگتن (اولین رئیسجمهور آمریکا) بهطور گسترده نسبت به این برنامه حزب فدرالیست متعهد بود، اما او در طول ریاستجمهوریش خود را مستقل باقی نگه داشت. این حزب مخالف جنگِ سال ۱۸۱۲ بود و پس از جنگ، نفوذش کاهش یافت. این حزب خواستار تشکیل دولتی قوی ازنظر مالی و ملیگرا بود.
ب. حزب دموکرات – جمهوری خواه
حزب دموکرات-جمهوریخواه توسط توماس جفرسون و جیمز مدیسون در سال ۱۷۹۱ تأسیس شد. این حزب مخالف حزب فدرالیست بود و در طی دوران خود، یعنی سالهای ۱۸۰۱ تا ۱۸۲۴ قدرت را در بیشتر ایالتهای آمریکا به دست گرفت. پس از انتخابات ریاستجمهوری ۱۸۲۴ ، ایالات متحده آمریکا به دو حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا و حزب جمهوریخواه ملی تقسیم شد که بعدها حزب جمهوریخواه ملی به حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا تغییر یافت.
این حزب ۴ رئیس جمهور تحویل کاخ سفید داده است. این چهار رئیس جمهور به این قرارند: توماس جفرسون، جیمز مدیسون، جیمز مونرو، جان کوئینسی آدامز.
ج. حزب ویگ
حزب ویگ یک حزب سیاسی فعال در اوایل قرن نوزدهم در ایالات متحده بود. چهار رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا عضو حزب ویگ بودند. این حزب در مخالفت با سیاستهای رئیسجمهور امریکا، اندرو جکسون، و حزب دموکرات امریکا تأسیس شد. بهطور مشخص ویگها از برتری کنگره بر رئیسجمهور، حمایت کرده و علاقهمند به برنامه مدرنسازی و حفاظتگرایی اقتصادی بودند. این نام بازتابی از ویگهای امریکایی ۱۷۷۶ بود که برای استقلال جنگیدند و ویگ، بهطور گسترده، برچسبی برای اطلاق به مردمی که با استبداد مخالفت میکردند، بود.
د. حزب دموکرات
حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۱۲ تاسیس شده و قدیمیترین حزب فعال در جهان است. سنگ بنای حزب دموکرات در سال ۱۷۹۲ گذاشته شد. در این سال توماس جفرسون یک جناح در کنگره تشکیل داد که وظیفه آن دفاع از “منشور حقوق آمریکا” بود. حزب جمهوریخواهان دموکراتیک (حزب دموکرات بعدی) از همان ابتدا با استقبال ایالتهای جنوبی روبرو گشت و این منطقه تا سالیان طولانی دژ تسخیر ناپذیر جانشینان جفرسون بهشمار میآمد. در انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۸۰۰ توماس جفرسون که در حکومت ۴ ساله جان آدامز فدرالیست، سمت معاون ریاست جمهوری را بر عهده داشت، به پیروزی دست یافت. بدین ترتیب دوران طلایی حکومت جمهوریخواهان دموکرات آغاز گشت. این دوران تقریباً ۶۰ سال، به استثناء چند مقطع کوتاه، تا تأسیس حزب جمهوریخواه در دهه ۱۸۵۰ ادامه یافت. در این مدت ۹ رئیسجمهور از ۱۲ رئیسجمهور، از حزب جمهوریخواه دموکراتیک و جانشین آن حزب دموکرات برگزیده شدند و مجموعاً ۴۸ سال نامزدهای این حزب در کاخ سفید حکومت کردند. پس از جفرسون، ۲ تن دیگر از رهبران حزب جمهوریخواهان دموکراتیک به مدت ۱۶ سال حکومت کردند. جیمز مدیسون و جیمز مونرو هر یک دو دوره در کاخ سفید حضور داشتند و به تحکیم مبانی فکری و عملی جفرسون همت گماشتند.
ه. حزب جمهوری خواه
این حزب در سال ۱۸۵۴ توسط فعالان ضد بردهداری در آمریکا تأسیس شد. ۱۹ رئیس جمهور منتخب آمریکا عضو حزب جمهوری خواه بوده اند. آبراهام لینکلن (در بین سالهای ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵) اولین رئیسجمهور از این حزب بود.
حزب جمهوریخواه در فضای رقابتآمیز میان هواداران الغای برده داری و طرفداران آن در اواسط دهه ۱۸۵۰ متولد شد. در ژوئن ۱۸۵۴ تعدادی از هواداران جدی لغو نظام برده داری و اسکان مهاجران جدید در سرزمینهای غربی، در شهر جکسون ایالت میشیگان دور هم جمع شدند و تأسیس حزب جمهوریخواه را رسماً اعلام کردند. نام جمهوریخواه نیز از نام حزب جمهوریخواهان دموکراتیک که در ابتدای قرن نوزدهم توسط توماس جفرسون بنیان گذاشته شد، اقتباس گردید. مؤسسان حزب جدیدالتأسیس معتقد بودند رهبران حزب دموکرات آرمانهای جفرسون را تحریف کرده و با حمایت از نظام برده داری، اصول جمهوریت را زیر پا گذاشتهاند. به همین دلیل آنان با انتخاب نام جمهوریخواه اعلام داشتند که راه جفرسون را ادامه خواهند داد.
با تأسیس حزب جمهوریخواه، نظام دوحزبی دموکرات _ ویگ به سیستم سه حزبی تبدیل گشت و حزب جمهوریخواه به عنوان حزب سوم مطرح شد. این وضعیت دیر زمانی ادامه نیافت تا اینکه با افول مقبولیت حزب ویگ، جمهوریخواهان به حزب دوم و سپس حزب اول تبدیل شدند. در نخستین انتخابات ریاست جمهوری پس از تأسیس حزب جمهوریخواه، نامزد این حزب جان فریمونت ۱۱۴ رأی مجمع انتخاباتی کسب کرد که خبر از مقبولیت این حزب در نزد افکار عمومی مردم آمریکا به ویژه در ایالتهای شمالی میداد. ۴ سال بعد آبراهام لینکلن نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۸۶۰ اکثریت آراء الکترال را به دست آورد و بدین ترتیب وی با فاصله بسیار زیاد از نامزد حزب دموکرات، وارد کاخ سفید شد. با پیروزی لینکلن دوران طولانی رقابت دموکرات – جمهوری خواه آغاز شد.
برخلاف دموکراتها که لیبرال و آزادیخواه هستند، جمهوریخواهان نوعاً در دسته محافظهکاران قرار میگیرند؛ البته این بدان معنی نیست که همه مبانی سیاسی لیبرالیسم از نظر جمهوریخواهان رد میشود، بلکه اشاره به این موضوع دارد که تمایلات آنها بیشتر به سمت لیبرالیسم کلاسیک سوق دارد.