مهر آمد و طبق روال همیشه مدارس فعالیت خود را آغاز کردند. تقریباً دو سال است که با ورود کرونا مدارس، مجازی شده است. با توجه به اینکه هنوز کرونا مردم را تهدید می کند، تردیدهای زیادی برای حضور شدن مدارس وجود دارد.
به گزارش پرونده نیوز، ماه مهر همیشه با شروع فعالیت مدارس همراه بوده که با ورود ویروس کرونا مجازی شدن مدارس جای خود را به حضور دانش آموزان داد. با توجه به اینکه امکانات در سرتاسر کشور ما برای حضور در شبکه های اجتماعی مهیا نیست، معلمان ، اولیا و حتی دانش آموزان را وارد چالش جدیدی کرد.
دانش آموزان کم سن و سال نمیتوانند از فضای مجازی بهره ببرند
ساره پورباقی معلم پایه اول دبستان در خصوص معایب ، مزایا و مضرات فضای مجازی اظهار کرد: به عنوان یکی از معلمانی که در شمال کشور تدریس می کنم، ترجیح می دهم، آموزش حضوری باشد، آموزش مجازی پایه ها کار سختی است. در ابتدا دو روز در هفته حضوری بودیم، اما بعد از مدتی به طور کامل مجازی شد و کار را برای ما سخت کرد. بسیاری از اولیای دانش آموزان گوشی هوشمند، تبلت و حتی اینترنت ندارند و ما نمیتوانیم آنلاین به آنها درس بدهیم باید موارد آموزشی را آفلاین در برنامه شاد بگذاریم. در برخی موارد گوشی ها بیشتر برای پدر خانواده بوده و آنها بسیاری از ساعت ها حضور ندارند و نمی توانند به خوبی آموزش ببینند. در روستاها بیشتر اولیا تحصیلات عالیه ندارند یا حتی بی سواد هستند و نمی توانند در آموزش فرزندان به ما کمک کنند. اگر در پایه پایین تر مدارس حضور شود، مخصوصاً در پایه های اول و دوم بسیار به یادگیری دانش آموزان کمک میکند.
لادن اعرابی، دبیر ریاضی دبیرستان، در خصوص حضوری یا مجازی شدن مدارس تاکید کرد: خوشبختانه در یک و نیم سال گذشته در روزهای آنلاین در مدارسی که حضور داشتم، دانشآموزان از تمکن مالی خوبی برخوردار بودند تبلت، گوشی، لپ تاپ و اینترنت داشتند؛ اما با همه این اوصاف تخته یک و نیم دو متری ما به صفحه موبایل تغییر یافت، وقتی توضیح میدهیم، باید در پنجره کوچک صفحه موبایل ریاضی را تدریس کنیم، بسیارسخت است، چه برسه به معلم هایی مجبور هستند، فیلم بگیرند و دانشآموزان در دسترس نیستند ، وقتی مطلبی را توضیح میدهیم، همزمان دانش آموز می پرسد تدریس و یادگیری را با هم انجام می دهیم که در این شرایط برای بسیاری از معلمان غیر ممکن شده است.
حسینی، اولیا دانش آموز، در خصوص حضور فرزندش در مدرسه گفت: با توجه به اینکه من مادر یکی از دانش آموز هستم و یک پسر ده ساله دارم و میدانم فرزندم نیاز به اجتماعی شدن و تعامل با هم سن و سال های خود دارد و از طرفی به عنوان معلم سختی آموزش آنلاین را می دانم؛ اما تا زمانی که مدارس نتوانند امنیت و مسئولیت سلامت برای حضور دانش آموزان در مدارس را تامین نکنند، با حضور فرزندم مخالفم ، چراکه اولویت فرزندم سلامتی است.
دکتر بیتا رزاقی زاده، روانپزشک و مشاوره خانواده، در خصوص حضوری شدن مدارس، اظهار کرد: امکانات و بهره گیری از فضای مجازی علاوه بر محاسنی که دارد، اعم از حذف بعد مکان و زمان فقط به جنبه آموزشی تکه دارد؛ اما هدف از مدرسه آموزش و پرورش است که عمدتاً بر تعاملات اجتماعی و مشارکت در برنامه گروهی است که باعث فرصت های دوست یابی می شود و دانشآموزان با عواطف هیجانات دیگران آشنا می شود. در شرایط کنونی، حتی جنبه آموزش هم برای برخی از دانش آموزان که در شرایط پرتنش قرار دارند یا در خانواده های پرجمعیت هستند که سر صدا زیاد است و یا درگیری والدین دارد یا کودک آزاری میشود، مرجعی برای دانشآموز که در برخی مواقع از آن فضا دور شود. در شرایطی که بعضی از دانش آموزان امکانات آموزشی داشتند و به اینترنت پرسرعت وصل می شوند، برای برخی از آنها امکاناتی وجود نداشت. گاهی ممکن بود، والدین هر دو شاغل باشند و حضور نداشته باشند و نمیتوانستند نظارت کافی بر روی دانشآموزان داشته باشد، این موارد باعث افت تحصیلی می شود و در این بین دانشآموزانی هم هستند که مبتلا به پیش فعالی هستند و نیاز به توجه بیشتری دارند؛ اما با تمام این تفاسیر مسئله کرونا بسیار جدی است و قبل از گشایش مدارس باید کنترل شود .
لازم به ذکر است که دغدغه والدین و معلم ها درباره دانش آموزان دلسوزانه و جدی است اما قبل از آن شاید بهتر است به فکر سلامتی دانش آموزان باشیم.
حسام مهدوی