حسین ابرقویی – در ایران امروز، بسیاری از بیماران، حتی پس از پرداخت حق بیمههای سنگین، با واقعیت تلخ مواجهاند: داروها و خدمات درمانی مورد نیازشان تحت پوشش کامل بیمه نیست. فشار مالی بر خانوادهها سنگین است و بیمارانی که امید داشتند بیمه بار درمان را سبک کند، همچنان مجبورند بخش بزرگی از هزینهها را از جیب خود پرداخت کنند.
بیمههای درمانی در ایران تنها بخش محدودی از هزینههای درمان را پوشش میدهند. بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن یا نیازمند درمانهای تخصصی، ناچارند بخش عمده هزینهها را شخصاً بپردازند. داروهای تخصصی و پرهزینه اغلب از فهرست پوشش خارج هستند و حتی بیمههای تکمیلی نمیتوانند پوشش کامل ارائه دهند. آمار نشان میدهد بیماران در بهترین حالت حدود ۴۰ تا ۶۰٪ هزینه درمان خود را بدون کمک بیمه میپردازند.
خانم رضایی، مادر دو فرزند مبتلا به بیماریهای مزمن، میگوید: هر ماه بخش زیادی از درآمدم صرف خرید داروهای فرزندانم میشود. بیمه تنها بخشی از هزینهها را پوشش میدهد و بقیه را باید خودم تأمین کنم.
وی ادامه می دهد : با وجود پرداخت حق بیمه، بسیاری از داروها تحت پوشش نیستند. هزینهها فشار زیادی ایجاد میکند و کیفیت زندگی روزانه کاهش مییابد.
دکتر محمدی، متخصص اقتصاد سلامت، معتقد است :نظام بیمهای ایران ساختاری ناکارآمد دارد و منابع مالی محدود، باعث پوشش ناکافی خدمات و داروها میشود. این وضعیت فشار مالی بر بیماران را افزایش میدهد.
دکتر احمدی، کارشناس بهداشت عمومی، هم میگوید:بیماران با پرداخت حق بیمه انتظار خدمات جامع دارند اما واقعیت خلاف آن است. این ناکارآمدی باعث کاهش اعتماد مردم به نظام سلامت و افزایش ریسک قطع درمان میشود.
وی معتقد است : پوشش ناکافی بیمه موجب قطع یا ناقص بودن درمانها شده و هزینههای بلندمدت سیستم سلامت را افزایش میدهد.
