به گزارش پرونده نیوز و به نقل از ایسنا، مبنای تعیین عیدی پایان سال همه کارگران مشمول قانون کار، حداقل دو و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای عالی کار است و کارفرمایان باید دو ماه پایه حقوق را به عنوان حداقل عیدی و سه ماه پایه حقوق را به عنوان حداکثر عیدی و پاداش آخر سال به کارگران و نیروهای کار خود بدهند.
در واقع کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار، معادل ۶۰ روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند و مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
شورای عالی کار ۱۹ اسفند سال گذشته، حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۱ را ۵۷.۴ درصد افزایش داد که با تصویب آن پایه حقوق کارگران از دو میلیون و ۶۵۵ هزار تومان به ۴ میلیون و ۱۷۹ هزار تومان رسید.
به موجب ماده واحده قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۷۰ مجلس شورای اسلامی، حداقل عیدی کارگران دو برابر حداقل حقوق پایه و حداکثر عیدی به شرطی که از مصوبه قانون کار بیشتر نشود، سه برابر پایه حقوق خواهد بود که با تعیین مبلغ ۴ میلیون و ۱۷۹ هزار تومان به عنوان حداقل دستمزد، کارگران و مشمولان قانون کار امسال حداقل ۸ میلیون و ۳۵۸ هزار تومان و حداکثر ۱۲ میلیون و ۵۳۷ هزار تومان عیدی و پاداش پایان سال دریافت خواهند کرد.
با وجود آنکه مصوبه مجلس، میزان پرداخت عیدی کارگران را مشخص کرده و دو ماه پایه حقوق را به عنوان حداقل و سه ماه پایه حقوق را به عنوان حداکثر میزان عیدی دریافتی پیش‌بینی کرده اما میزان عیدی کارگران بسته به مدت قرارداد و کارکرد آنها متفاوت است. کارگران بسته به سنوات و تعداد روزهایی که کار کرده‌اند مستحق دریافت عیدی هستند و عیدی و پاداش پایان سال را کسانی کامل می‌گیرند که یکسال در آخرین کارگاه یا محل کار مشغول کار بوده و ارتباطشان را با محل کار قطع نکرده باشند.
کارگرانی که کمتر از یکسال در محل کار خود مشغول به کار بودند، عیدی آنها به میزان تعداد ماههای پرداخت حق بیمه محاسبه می‌شود و این گروه از کارگران شاغل باید دو برابر پایه حقوقشان را تقسیم بر ۱۲ ماه و مجموع حاصل را ضربدر تعداد ماههای کارکرد خود کنند.
به گزارش ایسنا، با وجود آنکه موعد پرداخت عیدی کارگران و مشمولان قانون کار همه ساله در ماههای بهمن و اسفند است اما وضعیت بنگاه و نقدینگی کارفرمایان در این امر نقش موثر و بسزایی دارد. برخی کارفرمایان با درنظر گرفتن شرایط زندگی کارگران عیدی و پاداش را زودتر می‌پردازند و به ماههای آخر سال موکول نمی‌کنند.
بسیاری از کارگران به دلیل تامین هزینه‌های زندگی و مایحتاج مورد نیاز خود امیدوارند که مبلغ عیدی زودتر به دستشان برسد و از کارفرمایان می‌خواهند به جهت تقویت قدرت خرید این مبلغ را تا قبل از پایان سال دریافت کنند.
